21 Νοε 2012

polish film

Paul Cézanne The Abduction 1867

Πόρτα αναμονής μισάνοιχτη
το ένα πόδι βράχηκε
το άλλο εκδήλωσε μεγαλόφωνα την περηφάνια του:

“Καλά να πάθεις, ποτέ δεν προσέχεις πού πατάς
θα λερώσεις το ασανσέρ, θα βρέξεις το χαλί
και τελικά θα βγάλεις το παπούτσι σου.

Σου δίνω την κάλτσα μου για προσάναμμα
κι αν ανάψει το τζάκι η Χάνκα, σου δίνω και το δικό μου παπούτσι

Με λένε Κονσταντίν Κρακόβσκι, μένω πιο χαμηλά
Το σπίτι μου δεν έχει παράθυρα, το χέρι μου δεν έχει τσέπη
το ψυγείο δεν έχει πόρτα, το κρεβάτι μαξιλάρι”