Το ζειν επικινδύνως είναι ένας λόγος να ζεις. Να στέκεσαι σαν αερόστατο με τη μοναδική αυθεντική σου παρουσία να διαγράφει τα όρια του του ιδιωτικού σου σύμπαντος σε ένα χώρο που διαρκώς εγκαταλείπεις κάθε φορά που αραιώνει ο αέρας. Να ζεις με τις λιγοστές αισθήσεις που σου απόμειναν, ν' ακούς, να οσφραίνεσαι μα να μην μπορείς να ξεχωρίσεις αν είναι θάλασσα ή ουρανός εκείνο το γαλάζιο που ολοένα πλησιάζει στο βαθύ του σκοταδιού. Μ' άλλα λόγια, ν' αντιμετωπίζεις τη νύχτα σαν μια ευκαιρία να οργανώνεις τους ήχους και τις μυρωδιές, μαθητευόμενος αρχιτέκτονας, χωρίς μια γραμμή να πιαστείς και ν' αρχίσεις, ακίνδυνος ωστόσο αγριόχοιρος για τα επιτηδεύματα της εμπορίας του χρήματος και της εξαγοράς του υποθαλάσσιου εργοστασίου παραγωγής σπάνιων αισθημάτων. Πρόφτασα εν μέσω γραφής, να φωνάξω το Νικόλα που επέστρεφε απ' την οικοδομή στις τρεις τα ξημερώματα. Ετούτος ζει επικινδύνως. Απλήρωτος για πέντε μήνες, σηκώνει στις πλάτες του το νέο κτίριο του εθνικού δικτύου τηλεπικοινωνιών. Αύριο θα μετακομίσει σ' ένα μικρότερο δωμάτιο. Αν χρειαστεί, θα επεκτείνει την παρουσία του στη δασική περιοχή πέριξ των προαστίων, με υψωμένα τ' αυτιά και το ρύγχος σε υπερδιέγερση. Κι ίσως τρέξει ως τη θάλασσα, να βυθιστεί αργά και μ' αξιοπρέπεια στον υγρό κόσμο των αινιγμάτων που πάνω στη σκαλωσιά δεν πρόφταινε καν να αντιληφθεί την ύπαρξή τους. Μήτε κι εγώ είχα ποτέ υποψιαστεί πως εκεί που σκοτεινιάζει το νερό, οι φυσαλίδες που ανεβαίνουν οδηγούν στο θαλάμι του άγριου θηλαστικού που στέκεται ανήσυχο κι απορημένο σαν το Νικόλα σ' ένα παγκάκι της πλατείας Συντάγματος, πρώτη μέρα στην πρωτεύουσα. Πολλοί ισχυρίζονται ότι έχουν δει την ώρα που νυχτώνει να ξεπροβάλλει στην επιφάνεια της θάλασσας ένα κεφάλι αγριόχοιρου στεφανωμένο με απολιθωμένα άνθη θαλάσσιας ορχιδέας. Άλλοι ειρωνεύονται τους προηγούμενους και υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει θαλάσσια ορχιδέα. Οι πιο πολλοί επιμένουν ότι όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από πνευματικά περιττώματα φαντασιόπληκτων ανθρώπων. Ωστόσο την ώρα που νυχτώνει, ανάμεσα σε μια απόμερη συστάδα βράχων, αναδύεται κάθε βράδυ με τιμές και παράτες, η Αυτού Εξοχότης, ο Αγριόχοιρος.
