Με το νυστέρι ψάχνοντας άγνωστες λέξεις
μια αν ανοίξεις θα δεις το έμβρυο ποίημα
ν ' αντιστέκεται με θάρρος στις απειλές της γλώσσας
Δεν αντέχει η ευθεία των ημερών τέτοιες στραβοτιμονιές
ένα τραίνο φορτωμένο ναυάγια ίσια στη μοίρα του
εκεί που απροετοίμαστη πιάνεται η ιστορία
αλιεύματα προγονικά κοσμήματα του χρόνου αναλλοίωτα
η προσωπογραφία του τίποτα εντυπωμένη
Τι πιο φωτεινό από ένα εξεγερμένο ηλιοφέγγαρο
τι πιο σκοτεινό από έναν καπνογόνο ουρανό
τι πιο ελεύθερο από ένα χέρι δεμένο
στα κάγκελα των στίχων
Ίσως να φαίνονται αυτά που δε βλέπω
ίσως όχι
Με χέρι νυστέρι θέλω
να σε ξηλώσω γράμμα γράμμα
πίσω μου άδεια σελίδα με καταδιώκει
το έμβρυο ποίημα
